ไข้ ชิคุนกุนย่า อีกโรคที่มาพร้อมฤดูฝน

ไข้ ชิคุนกุนย่า (Chikungunya) หรือเป็น โรคที่มียุงเป็นพาหะ เมื่อติดเชื้อจะมีอาการคล้ายกับโรคไข้เลือดออก และโรคไข้ซิก้า แต่มีอาการบางอย่างที่แตกต่างกันไปในการช่วยแยกโรคหากสงสัยควรได้รับการตรวจวินิจฉัย

การติดต่อโรค ชิคุนกุนย่า

ชิคุนกุนย่า เป็นโรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัสชิคุนกุนยา เป็นเชื้อไวรัสที่อยู่ในตระกูล Togaviridae โดยมียุงลายสวน (Aedes albopictus) และยุงลายบ้าน (Aedes aegypti) เป็นพาหะนำโรค ซึ่งพบได้ทั่วไปทั้งในเมืองใหญ่และชนบท มักระบาดในช่วงฤดูฝน หรือ บริเวณที่มีน้ำขัง ทั้งนี้ยุงลายมักชุกชุมและออกหากินช่วงกลางวัน ทำให้เด็กๆ ที่ชอบออกมาเล่นนอกบ้านหรืออยู่ในโรงเรียน เป็นกลุ่มเสี่ยงต่อโรค นอกจากนี้แม่ตั้งครรภ์ที่เป็นโรคชิคุนกุนยายังสามารถถ่ายทอดไปยังทารกได้อีกด้วย

อาการของโรค ชิคุนกุนย่า

เนื่องจากโรคไข้เลือดออก และโรคชิคุนกุนยามียุงลายเป็นพาหะเช่นเดียวกัน รวมถึงอาการที่แสดงออกยังคล้ายคลึงกัน จึงอาจพบผู้ป่วยเป็นทั้ง 2 โรคพร้อมๆ กันได้
อาการที่แตกต่างระหว่างโรคชิคุนกุนย่าและไข้เลือดออก

โรคไข้ ชิคุนกุนย่า

เชื้อชิคุนกุนย่ามีระยะฟักตัวของโรค 3-7 วัน หลังจากถูกยุงลายกัด
ไข้สูงเฉียบพลัน และอาจสูงถึง 40 องศาเซลเซียส หลังจากนั้น 2-3 วัน ไข้จะเริ่มลดลง
ตาแดง มีผื่นแดง
ปวดข้อ ปวดกล้ามเนื้อ
ไม่มีเกล็ดเลือดต่ำ จนเลือดออก

โรคไข้เลือดออก

ไข้เลือดออกมีระยะฟักตัวของโรค 5-8 วัน หลังจากถูกยุงลายกัด
ไข้สูงลอย
ผื่นแดงจำนวนมาก
ปวดเมื่อยน้อยกว่า
เกล็ดเลือดต่ำ-มีเลือดออก

การป้องกันไข้ชิคุนกุนย่า

รักษาความสะอาดของบ้าน ทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุง โดยไม่ให้มีน้ำท่วมขัง
ปลูกต้นไม้หรือจัดสวนให้โปร่งโล่ง ให้แสงแดดส่อง
นอนในมุ้งหรือห้องที่มีมุ้งลวดเพื่อป้องกันยุงกัด
ช่วงที่มีการระบาดของยุงลาย ควรใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว รวมถึงทายากันยุง แม้จะเป็นเวลากลางวันก็ตาม